Ik wou dat ik kleurenblind was!

Als je een column schrijft dan ga je altijd op het randje zitten en als je een goede dag heb wip je je er effe overheen. Je kan bv schrijven dat Ronald gezegend is met mooi gevormd zitvlees maar met schaken daar nauwelijks gebruik van maakt . Voordat hij jl zaterdag kon genieten van die bij elkaar gespaarde massa mocht hij alweer naar huis. Je kan schrijven dat onze jonge goddelijke Spruit Jan ons niet heeft ingelicht over de sterkte van onze tegenstanders. Maar zo in de donkere dagen voor kerst dan lijkt alles gevoeliger te liggen. Mijn tegenstander van jl zaterdag vermelde “Ehhh ik speel met de witte stukken he”, “Ja” meldde ik “en ik speel met……(hier wordt het lastig, dus de neutrale oplossing)… de roetveeg stukken”. Laatst vroeg een pensionaris “Welke auto is van jou”, “Eh ( ik heb een grijze maar als je dat zegt krijg je 50 plus op je dak)…. Die links van de lantaarnpaal”. In de supermarkt kwam ( hoe zeg je dat netjes en dat je dan geen beveiliging nodig hebt) een getinte man aan mij vragen “Weet U waar de Blanke vla staat”, “Nee geen idee, ik ben kleuren blind” meldde ik de man. Ik denk nou nog iemand die komt vragen waar de gender neutrale wc is en mijn dag kan niet meer stuk. Je kan nog over de rooie gaan en je eigen groen en geel ergeren maar Eindhoven was deze middag gewoon de beste. George was die de spreekwoordelijke eer redde door tegen zijn achterkleinkind remise te spelen. En nou zit zowel Nuenen 1 als 2 met de donkere dagen opgescheept met de Rode lantaarn ( sorry Arne Jansen).

Of zoals mijn Oma altijd zei “In je leven moet je altijd laveren met de kleuren. Maar als je kleurenblind bent hoef je daar niet over te treuren”.

Kleurloze Bibi

Voor reacties: neem contact op met auteur van het stuk.