Wat Tilburg mist….Drie Torens

De wijk waar we moesten spelen zag er net zo uit als Skoda’s van 30 jaar geleden. Van parkeervakken hadden die Kruikenzeikers nog niet gehoord. Daar aangekomen konden we nog net een plekje vinden en eentje vrijhouden voor Jaring. Dus ik met mijn straatvechters blik voor die plek staan en daar begon de ellende. Kwam zo’n Kruikenzeikert aan, schold me eerst uit voor Maarten van Rossum en zei “Hier wil ik staan”. Ik zei “Dan moet je door mijn heen en dat lukt je niet met die gammele bak van je”. Met de staart tussen zijn benen droop hij af. Bleek later een van onze tegenstanders te zijn en deelnemer van het Stompe Linde toernooi. En Jaring die had zijn Arrenslee ergens anders neergezet en alle moeite voor niets.

Maar de toon was gezet en we hadden maar een gedachte “Slopen die Drie torens” (hadden we ook met het clublokaal moeten doen, het enigste wat mooi was is de bediening, wat een stuk). Jaring is traag maar zijn tegenstander kwam 1 uur en 2 minuten te laat dus nog trager en de eerste toren was eraan 0-1. Arnold volgde al snel met de tweede 0-2 en Bibi (zo heet ik weer) sloopte de laatste met een mooie combinatie wat een stuk kostte en de laatste toren donderde met groot geraas naar beneden 0-3. Salem zonder papiertje stelde het eventuele gelijkspel veilig 0-4. Jan had remise in handen maar als dun zand glipte het door zijn vingers 1-4. George met een soort Hoela-Hoep verdediging stelde de winst veilig 1-5. Anton deed daar een ½ bij 1 ½ – 5 ½ . En toen zat aandachttrekker Chris nog aan het bord met heel veel pionnen. Na uren geschuif offerde Chris zijn loper , tegenstander blij maar dat duurde maar 5 seconden en het was 1 ½ – 6 ½ . Ik wist niet dat Chris zo’n grote borstkast had, hij liep erbij als een aap met zeven………………. We lieten de tegenstanders achter met een volledig gesloopt torenstelsel.

Maarten van Rossum